ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΡΕΙΣ ΝΕΟΕΚΛΕΓΕΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Η περιφέρεια υποβαθμίζεται, ανοχύρωτη στην κρίση
Μιλάμε με τρεις νεοεκλεγέντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ από την περιφέρεια, την Ειρήνη Αγαθοπούλου, τη νεότερη βουλευτίνα του ελληνικού κοινοβουλίου, από το Κιλκίς, τον Κώστα Ζαχαριά από την Αρκαδία και τον Σταύρο Κοντονή από τη Ζάκυνθο. Μας μεταφέρουν τις σκέψεις τους, τις ανησυχίες τους και κυρίως τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολίτης της περιφέρειας. Η έλλειψη δομών στήριξης, η ανεργία και η ανεξέλεγκτη υποβάθμιση της ζωής των ανθρώπων και του περιβάλλοντος είναι μόνο μερικά από αυτά.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΝΤΟΝΗΣ
«Προεκλογικά η σημερινή κυβέρνηση προέταξε ζητήματα επαναδιαπραγμάτευσης, αλλά δεν τα πίστευε. Τώρα επανέρχεται στη γραμμή της 6ης Μαΐου, με την οποία εξαπατήθηκε το εκλογικό σώμα. Έτσι πέτυχε την μικρή πρωτιά στις εκλογές, αλλ και με την τρομοκρατία και το φόβο. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο βίος της θα είναι πάρα πολύ σύντομος».
ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
«Οι κυβερνήσεις θριαμβολογούσαν ότι η Ελλάδα ήταν ψηλά στους δείκτες υγείας στην παγκόσμια λίστα, ενώ σήμερα έχουμε φύγει κάτω από την 30ή θέση και η κατάσταση αυτή στερεί ζωές. Η πολιτική του μνημονίου δείχνει το σκληρότερο της πρόσωπο».
ΕΙΡΗΝΗ ΑΓΑΘΟΠΟΥΛΟΥ
«Η ανάγκη να βρούμε μορφές ενοποίησης του χώρου, αν και παραμένει, να μην εκφυλίσει τον πλουραλισμό και να μην εξοβελίσει τη διαφορετικότητα στο όνομα του ενιαίου κόμματος».
Τη συνέντευξη πήρε
ο Στάθης Κουτρουβίδης
Είσαστε και οι τρεις νεοεκλεγμένοι βουλευτές της περιφέρειας. Ποιά είναι τα προβλήματα που βιώνετε στις περιοχές στις οποίες εκλεγήκατε και θα μεταφέρετε στη Βουλή.
Κώστας Ζαχαριάς: Το σημαντικότερο πρόβλημα, που ο καθένας εντοπίζει από την πρώτη ματιά, αλλά ακόμα περισσότερο όταν επισκέπτεται μικρές πόλεις και χωριά της Αρκαδίας, είναι η ερήμωσή τους. Αν και είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση νομός της Πελοποννήσου, έχει το μικρότερο πληθυσμό. Τα χωριά ερημώνουν, κυρίως αυτά της Γορτυνίας και του ορεινού χώρου. Την ερήμωση ακολουθεί η αποξένωση των ανθρώπων από τις υπηρεσίες που παρέχει το κράτος προς αυτούς. Κλείνουν πάρα πολλά σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κυρίως στην Γορτυνία, ενώ μεγάλα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι οικογένειες που φεύγουν, αναζητώντας καλύτερους όρους εκπαίδευσης. Μαζί με τα σχολεία κλείνουν και άλλου είδους υπηρεσίες όπως ταχυδρομεία, γραφεία του ΟΤΕ, λιμεναρχεία. Αν προσθέσουμε και την κακή ποιότητα των οδικών αξόνων, τότε η αποξένωση του πληθυσμού είναι δεδομένη. Αυτή η απόσταση εκδηλώνεται στη συμπεριφορά τους, οι άνθρωποι γίνονται πιο κλειστοί, έρχονται σε αντιπαράθεση με το κράτος και γενικότερα με την πολιτική, ενώ η ζωή τους υποβαθμίζεται. Αν και η παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν διαβατήριο για να τους πλησιάσουμε, η δυσπιστία τους παρέμενε. Παρατηρείται επομένως μια εικόνα εσωτερικής μετανάστευσης, που θυμίζει άλλες περιόδους της πρόσφατης ιστορίας μας.
Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με αυτό που θα λέγαμε όχι αποανάπτυξη, που είναι ένας όρος συζητήσιμος, αλλά υπανάπτυξη με όλα τα συναφή. Οι δύο πυρήνες εργασίας που έχει η Αρκαδία είναι τα εργοστάσια των μονάδων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη και η τουριστική ανάπτυξη στα παράλια της Κυνουρίας. Τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται στον πρώτο: Ετοιμάζεται να κλείσει μια μονάδα της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη, ενώ ήδη έχουν συρρικνωθεί και οι άλλες. Βέβαια δεν θα κλείσει απλά, θα εκχωρηθεί σε ιδιωτική εταιρεία, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι της να οδηγηθούν σε εργασιακή σχέση σκλαβιάς. Στην παραλιακή ζώνη τουρισμού, υπάρχει μείωση των επισκεπτών κατά 30-40% συγκριτικά με άλλες περιόδους. Επειδή όμως οι τουριστικές μονάδες είναι κυρίως οικογενειακού τύπου, όπου υπάρχουν και άλλες πηγές εισοδήματος, η κατάσταση δεν είναι τόσο επώδυνη. Παρόλα αυτά παρατηρείται συρρίκνωση της εργασίας. Ένα σημαντικό τρίτο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο νομός είναι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Τα περιαστικά δάση έχουν αλλοιωθεί από τη λειτουργία των βιομηχανικών μονάδων μεσαίας κυρίως κλίμακας χωρίς χωροθέτηση, με επίπτωση και στις αγροτικές καλλιέργειες της περιοχής.
Ειρήνη Αγαθοπούλου: Χωρίς να μπορώ να τα ιεραρχήσω απόλυτα, το πρώτο πρόβλημα αφορά τη λειτουργία των νοσοκομείων στον νομό, στις πόλεις του Κιλκίς και της Γουμένισσας. Και τα δύο, εδώ και αρκετό καιρό, υπολειτουργούν, διότι δεν έχουν ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Μάλιστα ο διευθυντής του νοσοκομείου Κιλκίς επιχείρησε να κάνει διάφορες ενέργειες που δεν ήταν απόλυτα νόμιμες, αλλάζοντας τους προϊσταμένους, τοποθετώντας άλλους σε άλλες θέσεις, ανεξάρτητα από τα κενά που υπήρχαν.
Το δεύτερο πρόβλημα, αφορά τη λειτουργία δύο μεταλλείων χρυσού, στο Πάικο και τα Κρούσια, αν και το πιο σημαντικό είναι το δεύτερο. Δεν πέρασε βέβαια μέσα από διαδικασίες φαστ τρακ, όπως συνέβη με αυτό της Αλεξανδρούπολης, αλλά βρίσκεται ακόμα στα σχέδια, χωρίς να έχει προχωρήσει η διαδικασία. Απέναντι σε αυτά τα σχέδια, έχει αναπτυχθεί το τελευταίο διάστημα ένα ισχυρό κίνημα και από το Κιλκίς και από άλλες γειτονικές περιοχές. Ο νομός Κιλκίς είναι κυρίως αγροτικός, άρα η λειτουργία τέτοιων επιχειρήσεων θα διαλύσει κυρίως την αγροτική οικονομία της περιοχής και θα επιφέρει ανεπανόρθωτα πλήγματα στο φυσικό πλούτο της. Στα Κρούσια, ας θυμίσουμε, βρίσκεται ο βοτανικός κήπος των Βαλκανίων, ο οποίος ήδη έχει εγκαταλειφθεί.
Επιπρόσθετα, στο Κιλκίς υπήρχε μια μεγάλη βιομηχανική ζώνη. Τα δύο τελευταία χρόνια έχουν ήδη κλείσει τα 9 από τα 24, αν δεν κάνω λάθος, εργοστάσια που λειτουργούσαν. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η πλήρης υποβάθμιση της ζωής των εργαζομένων. Επίσης συνορεύουμε με βαλκανικές χώρες, όπου πολλοί από τους κατοίκους των περιοχών μας μεταβαίνουν ακόμα και για τις καθημερινές τους ανάγκες.
Σταύρος Κοντονής: Η Ζάκυνθος αντιμετώπισε το γνωστό πρόβλημα της εγκατάλειψης της αγροτικής παραγωγής και της υποβάθμισης του εισοδήματος του αγρότη με εκβιαστικό τρόπο, που τον εξωθούσε από τον πρωτογενή τομέα στον τομέα των υπηρεσιών. Αυτό το σχέδιο στο νομό μας προχώρησε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Τώρα που ήρθε η κρίση, γινόμαστε σοφότεροι και ξαναβλέπουμε πώς δομήθηκε η τουριστική ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη που δεν σεβόταν το περιβάλλον και τους ανθρώπους. Όλη η λογική της ανάπτυξης άφησε την Ζάκυνθο εντελώς ανοχύρωτη στην κρίση. Όλα αυτά τίθενται ξανά στο μικροσκόπιο. Όλο και μεγαλύτερες μερίδες της κοινωνίας αντιλαμβάνονται πιο δεκτικά το λόγο της αριστεράς. Ο μικρός κλήρος που υπήρχε στην Ζάκυνθο κάλυπτε ορισμένες, κοινωνικές ανάγκες. Μπορούμε να ξαναδούμε τον πρωτογενή τομέα και την προώθηση των αγροτικών προϊόντων.
Ένα ιδιαίτερο πρόβλημα που είχαμε, επίσης, στην Ζάκυνθο ήταν το ζήτημα της διαφθοράς και της διαπλοκής, που έφαγε τις σάρκες του νησιού και φαίνεται ότι αποτέλεσε το λόγο επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ. Προγράμματα υπήρξαν πολλά, λεφτά ήρθαν, τεράστια ποσά κατασπαταλήθηκαν, κανένα όμως έργο υποδομής δεν έγινε, εκτός από το νοσοκομείο και το αεροδρόμιο. Δεν υπάρχει σοβαρό δίκτυο αποχέτευσης, ούτε δίκτυο υδροδότησης του νησιού. Σήμερα βλέπουμε τις τεράστιες ευκαιρίες που είχαμε και τις χάσαμε. Το πιο τρομερό από όλα όμως ήταν όταν αποφασίστηκε να χτιστεί νέα νομαρχία σε οικόπεδο σε εξωφρενικές τιμές, ενώ ήδη είχε αποφασιστεί να καταργηθεί ο θεσμός της νομαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο αυτό το διάστημα τάχθηκε με συνέπεια εναντίον αυτών των φαινομένων.
Έχει ξεκινήσει μια συζήτηση για την ενοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς βλέπετε αυτήν την προοπτική;
Ε.Α.: Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει να λειτουργεί ως ενιαίος φορέας. Δεν είμαστε πλέον ένας πολιτικός φορέας του 4% ή 5%. Χρειάζεται μια άλλη στάση. Χρειάζονται δομές ενιαίας λειτουργίας, χωρίς όμως να εκφυλίσουμε τάσεις, απόψεις, διότι εμείς αυτό πρεσβεύαμε έως τώρα, την πολυφωνία και τον πλουραλισμό. Κάθε φωνή είναι χρήσιμη. Η ανάγκη να βρούμε μορφές ενοποίησης του χώρου που παραμένει, ας μην εκφυλίσει τον πλουραλισμό και τη διαφορετικότητα και ας μην εξοβελιστούν, στο όνομα του ενιαίου κόμματος, οι διαφορετικές απόψεις.
Σ.Κ.: Αυτό που ήταν η μεγάλη δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ξεκίνησε, δηλαδή η συνάντηση κομμάτων και ομάδων που τον συγκρότησαν ΣΥΡΙΖΑ, έχει εξαντλήσει τον ιστορικό του ρόλο. Από μια κατάσταση προωθητική που ήταν το 2004, αποτελεί σήμερα ένα στοιχείο επιβράδυνσης του ενωτικού εγχειρήματος. Από το 2008 είχαμε καταλάβει, όταν υπήρχε το δημοσκοπικό ρεύμα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο ελληνικός λαός δεν κοιτάζει τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό ήταν η θρυαλλίδα που πυροδότησε την ανοδική πορεία του. Ο λαός έβλεπε στον ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική του εκπροσώπηση. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι γρήγορα βήματα ενοποίησης του, με όρους ισότητας, δημοκρατίας και συντροφικής κατανόησης. Αυτό θα ταίριαζε και στον αγώνα που έκανε τόσα χρόνια ο σύντροφός μας Γιάννης Μπανιάς για την ανασύνθεση και επανίδρυση της αριστεράς. Σήμερα, δεν υπάρχει άλλος δρόμος και δεν υπάρχει και άλλη προοπτική, μας το επιβάλλουν άλλωστε οι χιλιάδες ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ και αν δεν το κάνουμε, δεν θα έχουμε καταλάβει τι κρατάμε στα χέρια μας. Η αξιόπιστη πρόταση του χώρου ήταν ο συνολικός ΣΥΡΙΖΑ, που παρουσίαζε ένα πολλαπλάσιο βαθμό αξιοπιστίας από την κάθε συνιστώσα ξεχωριστά. Αυτό θα πρέπει να συνδυαστεί με συνεδριακές αποφάσεις που θα θέτουν τέλος στη ζωή των συνιστωσών.
Κ.Ζ.: Ο καθένας μας έχει μια πορεία μέσα στην αριστερά. Η δική μου ένταξη από το ΚΚΕ Εσωτερικού και το ΚΚΕ Εσωτερικού Ανανεωτική Αριστερά σταμάτησε και από τότε είμαι ανένταχτος. Μέσα από τις διαδικασίες οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με πολλούς άλλους, διατύπωσα την άποψη ότι έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει ενιαία μορφή χωρίς να μένουν απέξω ιδιαίτερες απόψεις και αποχρώσεις. Με ενοχλούσε περισσότερο η εμμονή κυρίως σε διατήρηση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, που είχαν σχέση με οργανωτική μορφή και όχι στις ιδεολογικού τύπου ιδιαιτερότητες του καθενός. Αυτό ξεπεράστηκε λόγω της δραματικής κατάστασης που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία. Αναφέρομαι βέβαια στον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα, και όχι στη λειτουργία του στη Βουλή. Στη Βουλή, μάλιστα μου έκανε κατάπληξη η ταύτιση απόψεων και ο κοινός προβληματισμός που αναπτύσσεται. Βέβαια με την καθημερινή τριβή θα φανούν οι διαφορές.
Οι δύο από τους τρεις εργαζεστε στον τομέα της υγείας. Ποιά είναι η εικόνα σε αυτό τον κρίσιμο τομέα σήμερα;
Κ.Ζ.: Ο τομέας της υγείας αισθάνεται άμεσα τις επιπτώσεις της κρίσης. Εξαιτίας της υποχρηματοδότησης είναι φανερό σήμερα ότι η πρόσβαση του πληθυσμού στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας, ακόμα και του πιο απομακρυσμένου χωριού, που να παρέχουν αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας, φθίνει. Υπάρχουν ολόκληροι τομείς που έχουν εκχωρηθεί, όπως είναι η αποκατάσταση της υγείας ή οι τομείς της σύγχρονης υγείας, η ρομποτική ιατρική, οι πιο σύγχρονες εν τέλει μορφές που παρέχονται από τους μεγάλους ομίλους των ιατρικών κέντρων. Εδώ μπαίνει και η διάσταση της δημοκρατίας ή ακόμα και του ρατσισμού απέναντι στις μεγάλες ανθρώπινες κατηγορίες, όπως είναι οι εξαρτημένοι, η έλλειψη πρόνοιας και πρόληψης για τους ανθρώπους με τον ιό της ανοσολογικής ανεπάρκειας. Η αίσθηση δικαίου και ιατρικής δεοντολογίας και ηθικής έχει καταρρεύσει στον τομέα της υγείας. Οι μνημονιακές πολιτικές προέβλεπαν περίπου το κλείσιμο 10.000 κλινών στα δημόσια νοσοκομεία, πράγμα που φαίνεται ότι θα συνεχίζει και άμεσα θα εφαρμόσει η νέα κυβέρνηση. Αυτό θα έχει επιπτώσεις άμεσα στα νοσοκομεία. Ο πολίτης δεν θα έχει τα φάρμακά του, θα παραμένει σε σειρές αναμονής, διότι δεν θα υπάρχουν τα εμφυτεύματα ή δεν θα υπάρχουν αντίστοιχα χειρουργικά κρεβάτια. Όλα αυτά αναμένεται να αλλάξουν τους δείκτες νοσηρότητας και θνησιμότητας συγκριτικά με άλλες χώρες.
Ε.Α.: Στο Κιλκίς συμμετέχουμε στις αποφάσεις του πανελληνίου φαρμακευτικού συλλόγου, ενώ ενισχύουμε και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης με φαρμακεία κοινωνικής αλληλεγγύης, κοινωνικά ιατρεία κτλ. Είχαμε ξεκινήσει να μην δεχόμαστε συνταγές και φάρμακα επί πιστώσει, αυτό κράτησε παραπάνω από δύο βδομάδες. Και είχαμε πει ότι θα συνεχιζόταν αν δεν άλλαζε αυτή η κατάσταση. Τώρα έχει γίνει η πληρωμή του Απριλίου. Η αλήθεια είναι ότι το κάθε φαρμακείο έπαιζε το ρόλο του ασφαλιστικού ταμείου, καθώς έδινε τα λεφτά για την αγορά των φαρμάκων και δεν τα έπαιρνε ποτέ πίσω από το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δεν σημαίνει ότι φτάνουν τα λεφτά για να καλύψουμε τις ανάγκες. Περιμένουμε να δούμε πώς θα το χειριστεί η νέα κυβέρνηση.
Πηγή: Εποχή
ΣΥΡΙΖA - Προοδευτική Συμμαχία - ΝΕ Ζακύνθου 