ΣΥΡΙΖA – Προοδευτική Συμμαχία – ΝΕ Ζακύνθου

Η συζήτηση για το μέλλον των Ελληνικών Ταχυδρομείων φούντωσε μετά το σχέδιο για το κλείσιμο 204 καταστημάτων και την τρίμηνη αναστολή της απόφασης.

Το κλείσιμο των 204 καταστημάτων των ΕΛΤΑ ήταν σχεδιασμένο από την κυβέρνηση. Υπάρχουν αποδείξεις ότι το ήξεραν. Είχαν σχέδιο να κλείσουν τα ΕΛΤΑ για να ευνοηθούν ιδιωτικές εταιρείες.

Τώρα, με το ηλεκτρονικό εμπόριο και τις ταχυμεταφορές και τα μικροδέματα, θα ήταν μια χρυσή ευκαιρία για τα ΕΛΤΑ να είναι κερδοφόρα και παραγωγικά, και ταυτόχρονα να ενισχύσουν την περιφέρεια. 

Έδωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σκανδαλωδώς στον κ.Πάτση. Υποθήκευσαν τα ΕΛΤΑ με τα χρυσά ενοίκια και τις χρυσές αμοιβές της διοίκησης, που τώρα έγινε εξιλαστήριο θύμα.

Ο κ. Πιερρακάκης με νομοθετική ρύθμιση 2020 είχε καταθέσει σχέδιο εξυγίανσης και βιωσιμότητας των ΕΛΤΑ με χρηματοδότηση 250 εκατομμυρίων ευρώ. Δεν υπάρχουν οι δικαιολογίες για το Υπερταμείο και την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που λένε για να διώξουν την ευθύνη από πάνω τους. 

Η ευθύνη για την συρρίκνωση των ΕΛΤΑ και τη χρεοκοπία είναι του κ. Μητσοτάκη.

 Στο ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο 105.5 FM», ο Γιάννης Μώρος, Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ταχυδρομικών, παρουσίασε με σαφήνεια τα αίτια της κρίσης και την εικόνα ενός δημόσιου οργανισμού που αφέθηκε να απαξιωθεί, ενώ επιτελεί κρίσιμο κοινωνικό ρόλο.

Η συνέντευξή του δεν είναι απλώς μια καταγραφή συνδικαλιστικών θέσεων. Αποτελεί μια σπάνια δημόσια φωνή τεκμηριωμένης εμπειρίας από το εσωτερικό των ΕΛΤΑ – φωνή που, ωστόσο, δεν προβλήθηκε από τα κυρίαρχα ΜΜΕ, τα οποία επέλεξαν να αναπαράγουν αποκλειστικά την κυβερνητική αφήγηση περί «αναδιάρθρωσης» και «εξυγίανσης». 

Η συνειδητή αποσιώπηση της άποψης των εργαζομένων δεν είναι απλώς δημοσιογραφική παράλειψη· είναι πολιτική στάση, που απονευρώνει τον δημόσιο διάλογο και αποκρύπτει τις πραγματικές αιτίες της κρίσης.

Η αλήθεια πίσω από το «σχέδιο σωτηρίας».

Τα ΕΛΤΑ λειτουργούν ως επιχείρηση σε καθεστώς ανταγωνισμού, αλλά με υποχρέωση παροχής Καθολικής Υπηρεσίας – να φτάνουν δηλαδή ως την πιο απομακρυσμένη κοινότητα της χώρας. Για αυτή την υποχρέωση, το κράτος οφείλει αντιστάθμισμα κόστους, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ελλάδα, όμως, οι σχετικές αποπληρωμές γίνονται με καθυστέρηση 3 έως 8 ετών, προκαλώντας ασφυξία ρευστότητας.

Το αποτέλεσμα είναι ένας φαύλος κύκλος: η επιχείρηση στερείται πόρων για επενδύσεις, χάνει έδαφος στην αγορά ταχυμεταφορών και, αντί να στηριχθεί, οδηγείται σε περικοπές, λουκέτα και αποδυνάμωση του δικτύου.

 Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι έχουν συνεισφέρει δύο φορές με μειώσεις μισθών, ενώ το κράτος – μεγάλος πελάτης του οργανισμού – καθυστερεί επί χρόνια να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του.

Οι ευθύνες και οι λύσεις:

Το πρόβλημα των ΕΛΤΑ δεν είναι «τεχνοκρατικό». Είναι πολιτικό και αφορά τον τρόπο με τον οποίο η Πολιτεία αντιλαμβάνεται τον δημόσιο ρόλο σε κρίσιμες υπηρεσίες. 

Αν υπάρχει πολιτική βούληση, η λύση είναι εφικτή και ευρωπαϊκά θεσμοθετημένη:

– Πολυετής σύμβαση Καθολικής Υπηρεσίας με εμπροσθοβαρή χρηματοδότηση. 

– Επενδύσεις σε υποδομές, logistics, ψηφιακή ιχνηλασιμότητα. 

– Αξιοποίηση ευρωπαϊκών πόρων που μέχρι τώρα κατέληγαν σε ανταγωνιστές. 

– Εγγυημένη ταχυδρομική κάλυψη σε κάθε Δήμο και συνεργασίες με ΚΕΠ/Δήμους.

 – Δίκαιη μεταχείριση των εργαζομένων και συμμετοχή τους στον σχεδιασμό της επόμενης μέρας.

Η υπόθεση των ΕΛΤΑ δεν αφορά μόνο έναν οργανισμό. Αφορά το αν η χώρα θέλει δημόσιες υπηρεσίες που υπηρετούν τον πολίτη ή αγορές που υπηρετούν τα συμφέροντα λίγων.

 Και όσο οι μεγάλες οθόνες και τα πρωτοσέλιδα επιλέγουν τη σιωπή, τόσο πιο αναγκαίο

είναι να ακουστούν οι φωνές όσων κρατούν ζωντανό το δίκτυο στην πραγματική Ελλάδα

εκεί όπου το γράμμα, ο λογαριασμός και η σύνταξη δεν είναι ψηφιακές γραμμές κώδικα, αλλά δεσμός εμπιστοσύνης με το κράτος και την κοινωνία.