ΣΥΡΙΖA – Προοδευτική Συμμαχία – ΝΕ Ζακύνθου

Ο Βουλευτής Ζακύνθου Σταύρος Κοντονής κατά την ομιλία του στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης: «Διαδικασία επιλογής υποψηφίων Δικαστών και γενικών Εισαγγελέων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υποψηφίων διδακτόρων για το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ανέφερε τα εξής:

«Η συζήτηση για την πλήρωση των θέσεων των Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων με Έλληνες νομικούς είναι μία ιδιαίτερα σοβαρή συζήτηση. Αναφερόμαστε σε δύο δικαστήρια. Πρώτο είναι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το πρώην ΔΕΚ, το οποίο εξετάζει προσφυγές ατόμων κατά κρατών, αλλά και γνωμοδοτεί για υποθέσεις οι οποίες εξετάζονται και κρίνονται από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, στην περίπτωσή μας στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το δεύτερο δικαστήριο είναι το Γενικό Δικαστήριο που εξετάζει προσφυγές ατόμων ή κρατών κατά θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Βλέπετε, λοιπόν, ότι οι αποφάσεις οι οποίες λαμβάνονται απ’ αυτά τα δικαστήρια είναι ιδιαίτερα σοβαρές και αυξημένου κύρους, αφού γνωμοδοτούν στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για προδικαστικά ζητήματα που θέτουν τα ανώτατα διοικητικά δικαστήρια των κρατών-μελών.

Υπ’ αυτή την έννοια θέλουμε να πούμε ότι η επιλογή των Ελλήνων δικαστών που θα στελεχώσουν αυτά τα δικαστήρια είναι μία πάρα πολύ σοβαρή υπόθεση η οποία αντανακλά -σε τελευταία ανάλυση- το κύρος και την κατάσταση της νομικής επιστήμης στη χώρα μας, αλλά και το κύρος της πατρίδας.

Θα ήθελα να πω ότι η Βουλή πρέπει να αποδώσει τα εύσημα στον τελευταίο Πρόεδρο του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, τον καθηγητή κ. Σκουρή, ο οποίος θήτευσε επί σειρά ετών Πρόεδρος του Δικαστηρίου και αποχωρεί τώρα.

Η παρουσία του καθηγητή κυρίου Σκουρή τιμά τον ίδιο αλλά και την χώρα. Και αυτά πρέπει να τα λέμε. Όπως κάνουμε κριτική και όπως αποδίδουμε ευθύνες, πρέπει άλλο τόσο να αποδίδουμε και τα εύσημα σε διαπρεπείς επιστήμονες που τίμησαν τη θέση που τους εμπιστεύθηκε η χώρα.

Το είπαμε και στην Επιτροπή, το λέμε και τώρα, ότι το υπό συζήτηση νομοσχέδιο κινείται σε μια θετική κατεύθυνση, διότι για πρώτη φορά συγκροτείται ένα όργανο, μία επιτροπή από νομικούς υψηλού κύρους και υψηλού επιπέδου οι οποίοι θα κρίνουν σε πρώτη φάση τους τρεις καταλληλότερους από τους υποψήφιους που θα έχουν μπροστά τους. Και είναι πάρα πολύ καλό το ότι συμμετέχουν υψηλοτάτου κύρους νομικοί, δηλαδή οι Πρόεδροι των ανωτάτων δικαστηρίων, ένας εκπρόσωπος από τις τρεις νομικές σχολές της χώρας και βεβαίως και όσοι υπηρέτησαν ευδοκίμως σε αυτές τις θέσεις.

Τονίσαμε και στην Επιτροπή ότι έχουμε κάποιες ενστάσεις σχετικά με τη διατύπωση του άρθρου 4, διότι τις άλλες ενστάσεις όπως τις καταθέσαμε ο κύριος Υπουργός τις έκανε δεκτές, υπό την έννοια ότι υπήρξε μία νομοτεχνική βελτίωση του κειμένου.

Στο άρθρο 4 του υπό κρίση νομοσχεδίου αναφέρεται ότι υποψήφιοι μπορεί να είναι οι δικαστές οι οποίοι έχουν θητεύσει στους ανώτατους βαθμούς της δικαστικής ιεραρχίας –σωστό- ή να είναι νομικοί αναγνωρισμένου κύρους. Εμείς είπαμε ότι με αφορμή αυτήν την πολύ θετική νομοθετική πρωτοβουλία θα πρέπει η Κυβέρνηση να προσδιορίσει αυτές τις αόριστες έννοιες, οι οποίες εμπεριέχονται στο κείμενο, συγκρότησης του δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά τρόπο ορισμένο και σαφή. Ποιοι είναι οι «νομικοί αναγνωρισμένου κύρους»;

Κατά πρώτον, πρέπει να διαλαμβάνεται στο κείμενο ότι είναι οι καθηγητές των νομικών σχολών. Δεύτερον, ότι είναι νομικοί οι οποίοι έχουν διατρέξει ένα μακρό χρόνο στην άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος, τουλάχιστον είκοσι ετών, και κατέχουν ένα διδακτορικό τίτλο ο οποίος είναι σχετικός με το αντικείμενο και τη θέση την οποία θα υπηρετήσουν. Αυτά τα πράγματα πιστεύουμε ότι είναι όροι και προϋποθέσεις για να ξεκαθαριστεί στο νόμο με έναν τρόπο, όπως είπα, σαφή και εμπεριστατωμένο ποιοι μπορούν να θέτουν υποψηφιότητα γι’ αυτές τις πολύ σημαντικές και κρίσιμες θέσεις.

Επ’ αυτού, λοιπόν, του ζητήματος δεν ακούσαμε από τον κύριο Υπουργό κάτι συγκεκριμένο. Παρακαλούμε, κύριε Υπουργέ, στην τοποθέτησή σας να μας διευκρινίσετε αν είναι στις προθέσεις σας να περιλαμβάνονται αυτές οι προϋποθέσεις, τις οποίες θέτουμε, στο κείμενο του νόμου.

Έχουν κατατεθεί δύο τροπολογίες. Τη μία την ανέπτυξε ο Εισηγητής της Πλειοψηφίας, ο κύριος Γεωργαντάς. Θεωρούμε ότι πράγματι η τροπολογία αυτή προσπαθεί να λύσει κάποια προβλήματα τα οποία έρχονται από το παρελθόν. Κατά πρώτον θέλουμε να τονίσουμε, κύριε Υπουργέ ότι το κείμενο της τροπολογίας είναι λίγο ακατανόητο. Όπως, δε, άκουσα από τον Εισηγητή της Πλειοψηφίας θα μπορούσε το πρόβλημα το οποίο δημιουργείται –και αντιλαμβανόμαστε ότι υφίσταται πρόβλημα- να λύνεται με μια διοικητική πράξη.

Ένας δικαστικός επιμελητής ο οποίος παραιτείται και αναλαμβάνει υπηρεσία και ακυρώνεται η επιλογή του σε δεύτερο χρόνο, με διοικητική πράξη να αποκαθίσταται στην προηγούμενη θέση του. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί πρέπει να γίνει αυτό το πράγμα.

Ακούστε πώς διατυπώνεται στην τροπολογία: «Και συνεπεία δικαστικών αποφάσεων ακυρώνεται ο διορισμός του για λόγους που δεν οφείλονται στον ίδιον». Μα, πώς είναι δυνατόν να ακυρώνεται ένας διορισμός για λόγους που δεν αναφέρονται στο πρόσωπο του οποίου ο διορισμός ακυρώνεται; Ή θα πρέπει να ακυρώνεται ο διαγωνισμός, οπότε εκεί δεν έχει ευθύνες ο διαγωνιζόμενος, ή αν υπάρχει δικαστική απόφαση που ακυρώνει το διορισμό, τότε μόνο στο διαγωνιζόμενο αναφέρονται αυτές οι ευθύνες.

Βλέπετε, λοιπόν, ότι θέλει περισσότερη προσοχή η συγκεκριμένη διάταξη, εάν κρίνετε ότι πρέπει να φτάσουμε σε διάταξη. Κατά τη γνώμη μας το πρόβλημα μπορεί να λύνεται με διοικητική πράξη.

Εκεί που η Κυβέρνηση για άλλη μια φορά θεώρησε καλό να μας εκπλήξει δυσάρεστα -αν και οι εκπλήξεις με τις τροπολογίες πλέον είναι μόνιμο καθεστώς- είναι στη δεύτερη τροπολογία η οποία αναφέρεται στο Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου της Τράπεζας Πειραιώς.

Έχει κατατεθεί τροπολογία η οποία αναφέρει τα εξής:

«Το Ίδρυμα με την επωνυμία Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς, η σύσταση του οποίου έχει εγκριθεί με το υπ’ αριθμ. 903/81 Προεδρικό Διάταγμα διέπεται αποκλειστικά από τις διατάξεις της συστατικής του πράξης και από τις διατάξεις των άρθρων 59 και 82 του νόμου 4182/2013 κατά το μέρος που αναφέρονται ειδικά στην υποβολή και έγκριση των προϋπολογισμών και απολογισμών από το Υπουργείο Οικονομικών».

Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η διάταξη θέλει να επεκτείνει τον έλεγχο του Υπουργείου Οικονομικών στο θέμα των προϋπολογισμών και απολογισμών. Αν, όμως, πάτε στη διάταξη των άρθρων 59 και 82, θα διαπιστώσετε ότι αυτή την υποχρέωση την περιέχει ο νόμος. Επομένως, γιατί γίνεται η τροπολογία; Γιατί κατατίθεται και συζητείται αυτή η τροπολογία; Γιατί κρούετε θύρες ανοιχτές;

Το πρόβλημα είναι άλλο. Εδώ δεν επεκτείνεται ο έλεγχος, διότι ο έλεγχος διαλαμβάνεται στο νόμο. Εδώ περιορίζεται ο έλεγχος κατά τρόπο προκλητικό και απαράδεκτο. Και περιορίζεται, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στους ετήσιους ισολογισμούς, στην υποβολή των φορολογικών δηλώσεων ή στην έγκριση των επιχειρηματικών σχεδίων. Αυτό είναι. Θέλετε με αυτή την τροπολογία να περιορίσετε τον έλεγχο στο θέμα των ισολογισμών και των απολογισμών και σε όλα τα άλλα ζητήματα το Ίδρυμα της Τράπεζας Πειραιώς να λειτουργεί ανεξέλεγκτα, πέρα από κάθε έλεγχο. Αυτό θέλετε να κάνετε!

Να ένα κλασσικό παράδειγμα τροπολογίας με την οποία δίνετε την εντύπωση ότι θέλετε να επιβάλλετε τον έλεγχο και τελικά μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία εξαιρούνται τα πολύ σοβαρά.

Εδώ, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ανακύπτει το παλαιό ερώτημα: Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;

Εδώ δεν είναι οι ομάδες των ακροδεξιών και των φασιστών της προδικτατορικής περιόδου που σκότωναν Βουλευτές της Αριστεράς και έστελναν στο νοσοκομείο οπαδούς της Αριστεράς. Εδώ είναι οι μεγάλοι και ισχυροί του χρήματος. Διότι ξέρετε πολύ καλά ότι εκτός από όλα αυτά που γίνονται στην Τράπεζα Πειραιώς, έχουμε και το Πολιτιστικό Ίδρυμα, έχουμε και τις επιχειρήσεις που είχε συστήσει το ζεύγος Σάλλα και έκανε παιχνίδια με τα ακίνητα τα οποία μετά από λίγο καιρό τα μεταπωλούσαν στην Τράπεζα Πειραιώς σε αυξημένο τίμημα. Εδώ έχουμε συγκεκριμένα ζητήματα με το Ίδρυμα.

Ξέρετε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι υπήρξε επιχορήγηση ΕΣΠΑ για το Μουσείο Μαστίχας Χίου ύψους 3.500.000 ευρώ και επιχορήγηση από το Υπουργείο Παιδείας ύψους 340.000 ευρώ για το θέμα της Εκπαίδευσης και Δια Βίου Μάθησης; Και υπάρχουν και πολλά άλλα.

Καταθέτω για τα Πρακτικά τον πίνακα για τις επιχορηγήσεις και όλα αυτά τα χρήματα που έχει λάβει το Ίδρυμα.

Και ξέρετε, το χειρότερο απ’ όλα θα είναι ότι ψηφίζοντας αυτήν την τροπολογία, θα συμβεί κάτι πολύ άσχημο: Δεν θα μπορεί να γίνει έλεγχος για τις προηγούμενες χρήσεις. Επομένως, ό,τι κάνανε, κάνανε, έλεγχος δεν υπάρχει για τα προηγούμενα, ούτε για τα μελλούμενα.

Κύριε Υπουργέ, εμείς σας καλούμε να μην δεχτείτε την τροπολογία αυτή και να μη συνδεθείτε με μια τροπολογία της διαπλοκής. Να ελέγχονται όλοι και να ελέγχονται με τρόπο αυστηρό και δίκαιο. Αυτό είναι το ζητούμενο και η απαίτηση του ελληνικού λαού.

Θα τελειώσω, με το θέμα του υπό συζήτηση νομοσχεδίου. Διάβασα τις τελευταίες μέρες στο «Ριζοσπάστη» ότι τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου. Δεν θα κρίνω εάν το ΚΚΕ εντάσσει το ΣΥΡΙΖΑ -γιατί έτσι θέλει- στα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Είναι δικαίωμά του. Εκείνο, όμως, που μας κάνει εντύπωση είναι η αιτιολογία. Και η αιτιολογία περιορίζεται στο γεγονός ότι τα δικαστήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδίδουν αποφάσεις οι οποίες δεν είναι αρεστές στην Αριστερά. Μα, γι’ αυτό το λόγο δεν θα ψηφίσουμε ένα θετικό νομοσχέδιο στην οργάνωση του δικαστηρίου; Διότι αυτό που γίνεται ως κριτική, αναφέρεται στις αποφάσεις, δηλαδή, στους νόμους. Κι εδώ τουλάχιστον από τους κλασικούς του μαρξισμού ξέρουμε και τι είναι οι νόμοι και τι εκφράζουν οι νόμοι. Οι νόμοι είναι προϊόντα κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών.

Επομένως, αν θέλουμε να επηρεάσουμε άμεσα το νομοθετικό έργο, θα πρέπει να δημιουργηθεί και σε αυτήν τη Βουλή μια αριστερή πλειοψηφία, η οποία δεν θα επιτρέπει να λαμβάνονται νομοθετικές πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της φαλκίδευσης των λαϊκών δικαιωμάτων και των εργατικών δικαιωμάτων!

Και σε αυτόν το δρόμο, δηλαδή της συμπόρευσης και της συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων, καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ όλη αυτήν την περίοδο, για να υπάρξει Κυβέρνηση της Αριστεράς, για να σταματήσει ο κατήφορος αυτής της νομοθετικής πρωτοβουλίας που παίρνει κάθε φορά η Κυβέρνηση εις βάρος του λαού και του τόπου.

Η πρόσκληση μας, λοιπόν, είναι διαρκής και μόνιμη σε όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις που θέλουν να συμβάλλουν, με όλο το βάρος τους, στο παρόν και στο μέλλον αυτού του τόπου».