ΣΥΡΙΖA – Προοδευτική Συμμαχία – ΝΕ Ζακύνθου

Διαψεύστηκαν οι Κασάνδρες και οι κάθε λογής αργυρώνητοι τηλεπροφήτες που ευαγγελίζονταν πως η τριήμερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις 30 Νοεμβρίου, θ’ αποτελούσε εφαλτήριο μιας ακόμα διάσπασης, στα πρότυπα της εικοσαετούς (αυτό-) καταστροφικής πολιτικής παράδοσης της Αριστεράς.

Όσοι ενδιαφέρθηκαν να παρακολουθήσουν, έστω και από απόσταση, τα τεκταινόμενα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης έμειναν με την εντύπωση πως το νεότευκτο κοινωνικό μέτωπο με πυρήνα το ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον ξεπεράσει τις παθογένειες των ιδεολογικών νησίδων του Αρχιπελάγους της Αριστεράς και τον παρελκόμενο ρόλο του υπερασπιστή των ασθενέστερων κοινωνικών ομάδων και των δημοκρατικών θεσμών και οικοδομεί σε στέρεες βάσεις την κυβερνητική του προοπτική, αφού όλα δείχνουν πως όλοι όσοι εθελούσια στελεχώνουν τον υπό δημιουργία νέο, ενιαίο πολιτικό φορέα είναι αποφασισμένοι ν’ αποτελέσουν το έσχατο ανάχωμα άμυνας της Χώρας στην ελαύνουσα βαρβαρότητα των νεοφιλελεύθερων εθνοκτόνων πολιτικών, που εισέβαλλαν από την Κερκόπορτα των μνημονίων τα οποία προσυπέγραψαν και εφάρμόζουν, με τα αισθητά σε όλους μας καταστροφικά αποτελέσματα, οι Τρικομματικές Συμμαχίες κατά την απέλπιδα προσπάθεια των εταίρων τους να παραμείνουν γατζωμένοι με κάθε κόστος στην ψευδεπίγραφη, διαστροφική Εξουσία τους. Ακόμα και όταν το «κόστος» αυτό προσμετράτε σε ανθρώπινες ζωές. Τρεις χιλιάδες εκατόν εικοσιτέσσερις, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι οι αυτόχειρες Έλληνες, θύματα της ανεργίας και της απελπισίας. Δεκάδες χιλιάδες τα πεινασμένα Ελληνόπουλα στα σπίτια με το κομμένο ηλεκτρικό και στις άδειες αίθουσες διδασκαλίας του χρεοκοπημένου τους εκπαιδευτικού συστήματος. Θύματα της εγκληματικής αναλγησίας τους, απαράλλαχτα όπως και οι ασθενείς του χρόνια νοσούντος συστήματος Υγείας.

Απροσχημάτιστα οι μάσκες πέφτουν καθημερινά και τα πρόσωπα πίσω από αυτές εμφανίζονται δυσοίωνα. Τραγικά απωθητικά. Πρόσωπα που κατά το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν κατέλαβαν υπουργικούς θώκους και προνομιακά οφίκια. Όπως ο δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα που βολτάρει με βήμα χήνας με την επικυρίαρχο Καγκελάριο της Γερμανίας σε μια άδεια, αστυνομοκρατούμενη Πόλη την επομένη της επετείου της αυτοκτονίας της Προγιαγιάς του, τότε που ο γερμανικός στρατός Κατοχής εισέβαλλε στην Αθήνα. Ή o «πολύς» Δελφίνος που υπονομεύοντας ό,τι αντιπροσώπευσε -έστω και σε επίπεδο πρόθεσης- το πάλαι ποτέ σοσιαλιστικό κίνημα κατάφερε να αναρριχηθεί στην Αρχηγία ενός σπαραγμένου κομματικού σκέλεθρου που με τις αντεθνικές και αντιλαϊκές του επιλογές διακυβεύει την είσοδό του στην επόμενη Βουλή. Τραγικότερη όλων η περίπτωση του διάδοχου του Διαφημιστή, το κόμμα του οποίου υπεθαλψε και εξέθρεψε το φασιστοειδές μόρφωμα της Χρυσής Αυγής, ο «υπεύθυνα» δήθεν Αριστερός Κουβέλης και οι εξουσιοαλληθορίζοντες ακόλουθοί του οι οποίοι εθελούσια ανέλαβαν το ρόλο των Δούρειων ίππων που θα άλωνε τις αφυπνισμένες αριστερόστροφες συνειδήσεις, για να καλύψουν την ιδεολογική τους γύμνια με το χιλιομπαλωμένο μανδύα μιας θνησιγενούς εξουσίας που φαντάζει (ακόμα;) λαμπερή στο θολό καθρέφτη της ατομικής τους συνείδησης. Ξύλινος ο λόγος τους και κούφιος, όπως του ομηρικού Αλόγου η κοιλιά που κυοφορούσε άλωση και θανατικό, καταδικασμένος να παραμείνει πάντα στο περιθώριο της Ιστορίας που επέλεξε να παροικεί.

Σπασμωδικές κινήσεις κοινοβουλευτικής επιβίωσης όπως αυτή του κομψευάμενου καθηγητή και (πρώην) ισχυρού πολιτικού παράγοντα Λοβέρδου δεν πείθουν πια κανένα Έλληνα Πολίτη.

Στον αντίποδα των μηδισάντων κυβερνητικών συνασπισμών οι φωνές των παλαίμαχων αριστερών και των αφυπνισμένων πολιτών μεταφέρουν τις κραυγές απελπισίας μιας κοινωνίας που αγωνιά να επιβιώσει με αξιοπρέπεια και να κυβερνηθεί δημοκρατικά.

Το γελοίο επιχείρημα, όσων εις βάρος μιας ιστορικής Χώρας και του ελεύθερου Λαού της μηχανορραφούν για τη διατήρηση των ληστρικών κεκτημένων τους, περί πολυφωνίας των «συνιστωσών» κατέρρευσε κατά τη διάρκεια της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Όπως αναδείχθηκε οι «συνιστώσες» παραμένουν οι σοβαρότεροι εγγυητές του ενωτικού του εγχειρήματος. Ο ομώνυμος πολιτικός φορέας που αναμφίβολα θα προκύψει από το συνέδριο της Άνοιξης, κατά λαϊκή εντολή, ισχυροποιείται καθημερινά και είναι ιστορικά βέβαιο πως θα πραγματώσει μια ΑΝΑπολίτευση, συνεπή με τα οράματα και το ιδεολογικό υπόβαθρο της Αριστερής Σκέψης. Και οι αριστεροί έχουν αποδείξει πως έχουν και την πρόθεση και τη δύναμη να θυσιάζουν το «ατομικό» στο «συλλογικό». Να προτάσσουν το «Εμείς» από το «Εγώ», χωρίς να το υποτάσσουν. Γιατί πάντοτε η αριστερά σεβόταν την ειλικρινώς εκφρασμένη ιδιαιτερότητα.

Με το ίδιο αίσθημα ευθύνης και την ίδια πολιτική ωριμότητα που ο Δημοκρατικός Λαός του Νησιού μας αποφάσισε να ξεμπερδεύει με το σκοτεινό πολιτικό παρελθόν και τα διεφθαρμένα φαντάσματα που το εξέφραζαν, εκλέγοντας Αριστερό Βουλευτή στην Εθνική Αντιπροσωπία, ας αποφασίσουμε να ανατρέψουμε, μέσα από διαδικασίες πολιτειακής ομαλότητας τους λακέδες των διεθνών τοκογλύφων και των μονοπωλίων και ας οδηγήσουμε, κύριοι της Μοίρας και των Επιλογών μας, την Ελλάδα στο Δρόμο της Αριστερής Προοπτικής, στο δρόμο της Δημοκρατίας, της Προόδου και του Πολιτισμού, με προορισμό το Μέλλον που Μας Αξίζει. Το μέλλον που παρά τα κακόβουλα και κακόγουστα τεχνάσματά τους, οι σφετεριστές της Εξουσίας δε θα καταφέρουν να μας στερήσουν.

«Το μεγάλο, φουσκωμένο ποτάμι της οργής του Λαού», για να θυμηθούμε το Μπρέχτ, ΚΑΝΕΝΑΣ τους δεν το σταματάει…. Θα ξανακάνει εύφορη τη στέρφα γη μας. Θα το δεις πατριώτη… Σύντομα. Πιο σύντομα απ’ όσο φαντάζεσαι.

Διονύσης Κωνσταντόπουλος

Νήσος Ζάκυνθος, Δεκέμβριος του 2012